دلنوشته

از مهرماه ۱۴۰۱ ، وبلاگ ساده من فیلتر شده. پیگیری کردم. پاس دادند به جای دیگری که پاسخگو نیست.

زیاد پیگیری نکردم. راستش برایم خیلی هم مهم نبود. گاهی می‌آید و گاهی نه.

اما یک چیزی برایم مهم شد:

تمام زندگی امروز ما در اینترنت می‌گذرد. ماییم و رد پایمان در فضای مجازی. و من چند ماه است که در این فضا نیستم!

و چیزی که مرا تکان داد این بود که هیچکس نفهمید که من چند ماهه نیستم!

دوستان، آشنایان،‌ خانواده محترم اینترنتی!

اینجانب مدتی است که رد پایی از خودم در فضای مجازی به جا نگذاشته‌ام. سایت که هیچ، اینستاگرام هم مدت‌هاست که به روز نشده.

در این مدت، فقط یک نفر از دوستانم تماس گرفت و سراغ جای خالی مرا در اینستاگرام گرفت.

دوستان، آشنایان، خانواده محترم اینترنتی!

گویا چند ماه است که من در فضای مجازی مرده‌ام و هیچکس، تأکید می‌کنم هیچکس، سراغ مرا نگرفت!

و روزی خواهد آمد که نه از فضای مجازی، که از دنیای واقعی هم خواهم رفت.

راستش دل‌نگران چند روز بعد از سفر نهایی‌ام شده‌ام که نکند آنوقت هم کسی سراغ مرا نگیرد.

اما چطور باید کسی یاد من بی‌افتد تا جای خالی‌ام را حس کند؟

به نظرم وقتی که نشان و ردپایی از خودم برای باقیمانده‌ها به جا گذاشته باشم.

و من، امروز، نه از پس ماندگاری، که از پس موثر بودن در بازی هستی:

نگرانم که نکند بیهوده آمده و رفته باشم.

راستی هدف من چه بود؟
رد پای من هدفم را نشان می‌دهد؟
چطور رد پای بهتر و درست‌تری از خودم به جا بگذارم؟

دو سال پیش، کمی بعد از روز تولدم، مطلبی نوشتم با عنوان حسابرسی و سال مالی آدم‌ها.
و اشاره کردم که در سال گذشته تا حدی از خودم راضی بوده‌ام.

همانجا هم اشاره کردم که روز تولدم، برای من خوشایند نبوده و حس خوبی به آن نداشته‌ام.

امسال، در روز تولدم در یک گردهمایی بودیم و برگزار کننده که روز تولدم را می‌دانست، اعلام کرد و خلاصه روز تولدم لو رفت! و جالب اینکه حس بدی هم نداشتم.

بیشتر بخوانید →

موقعیت‌های زیادی در زندگی پیش می‌آید که نمی‌دانی باید کدام را انتخاب کنی: کوتاه آمدن و یا جنگیدن و اعتراض کردن را.

من اما، ۳ بار در روز گذشته، کوتاه آمدن را انتخاب کردم. و امروز، نتیجه این کوتاه آمدن هایم را نوشته‌ام:

بیشتر بخوانید →

جوانتر که بودم، گاهی بعضی جملات سوالی را روی دیوار اتاقم می چسباندم.
مثلاً : اگر نمی ترسیدی، چه کار می کردی ؟
و از اینکه چنین جملات زیبا و تامل برانگیزی به دیوارم زده ام، حس خوبی داشتم !!!
ولی راستش خیلی به آنها جواب نمی دادم .. بودنشان برایم کافی بود.

بیشتر بخوانید →