بعضی وقتها، ما کارهایی رو جزو لیست کارهامون می نویسیم و انتظار داریم همه افراد سازمان، خوب و به موقع اون رو انجام بدن. ولی بعد از یه مدتی می بینیم که نه کسی اونو درست انجام میده، نه از انجامش رضایت داره و نه اینکه اون کار خاص، کمکی به سازمان ما کرده.
این نوع کارها، کارهای بی فایده ای هستن که فقط وقت و انرژی افراد سازمان رو تلف می کنن.
ممکنه در ابتدا، هدف از ایجاد این نوع کارها، چیز دیگه ای بوده و واقعاً مفید بودن، ولی روش اجراشون خوب نبوده.
یا اینکه این نوع کارها، مربوط به دوره و زمانی خاص بودن و الان زمانشون گذشته.
و یا اینکه ذات این نوع کارها خوب هستن، ولی به خوبی، برای افراد معرفی نشده و جا نیفتادن.
به هر حال، یکی از وظایف مدیرها اینه که بتونن این نوع کارها رو شناسایی کنن و یه فکری براشون بکنن.
یکی از کارهای بیفایده ای که ما جدیداً شناسایی کردیم، این بود که بچه ها در کنار گزارشات روزانه شون، یک ایمیل روزانه هم باید میفرستادن.
دیدیم که تقریباً این کار اونطور که انتظار داشتیم، انجام نمیشه.
پس سعی کردیم گزارش رو در جای دیگه پررنگ تر کنیم و این کار رو بصورت کامل حذف کردیم.
جالب بعدش بود که هیچکس حتی نپرسید چرا ؟
چرا ایجاد شد ؟ چرا حذف شد ؟!؟
آقا ما پرسیدیم به خدا! :))
ولی جدای از اینها، اینکه کارها رو مدیریت سعی می کنه با استفاده از پلتفرم های مختلف پیگیری و هماهنگ کنه، نهادینه کردن خود پلتفرم هم نیاز به وقت و انرژی داره.
خوشحالم از اینکه مدیریت می کنید، نه ریاست 🙂
مرسی میعاد جان …