این روزهایی که تلگرام و اینستاگرام و … ما رو احاطه کرده اند، این سوال پیش میاد که:
- چرا باید وبلاگ داشته باشیم ؟
- و آیا وبلاگ با سایت فرق می کنه ؟
من نمی خوام فنی جواب بدم که سایت و وبلاگ و پرتال و … یعنی چی. بیشتر می خوام به مقوله وبلاگ نویسی بپردازم و اینکه چرا باید وبلاگ نویسی کرد.
اول پاسخ به سوال اول: وقتی این همه رسانه اجتماعی داریم که خیلی هم راحت در دسترس ما هستند، سایت و وبلاگ و … به چه درد ما می خوره ؟
داستان اینه که این رسانه های خوش آب و رنگ، میان و میرن. حالا یا از مد می افتن. یا اجازه دسترسی رو به کشور ما نمی دن و یا کشور ما اجازه دسترسی به اونها رو از ما می گیره. این حرفم به این معنی نیست که نباید توی اونها فعالیت کرد. منظورم اینه که بهشون خیلی وابسته نشیم و تمام زندگی مون رو روی اونها نبندیم.
و همیشه آماده این باشیم که شاید از فردا دیگه به این رسانه دسترسی نداشته باشیم.
در مقابل اینها، ما باید سایت و وبلاگ خودمون رو داشته باشیم. ما مالک این رسانه ها هستیم و تقریباً کسی نمی تونه دسترسی ما و مخاطبانمون رو از اینها قطع کنه.
پس :
ما باید رسانه ای داشته باشیم که کسی نتواند دسترسی ما و مخاطبان را به آنها قطع کند. مثل سایت و وبلاگ.
خب. فرض می کنیم که به این نتیجه رسیدیم که باید سایت و وبلاگ داشته باشیم. اما سوال اصلی:
چرا باید وبلاگ داشته باشیم ؟
وبلاگ نویسی خاصیت های زیادی دارد که در زیر به چند تا از آنها اشاره می کنم:
- تمرین خوبی است برای نوشتن و نویسندگی.
- تمرین خوبی است برای روبرو شدن با نظر و عقاید متفاوت دیگران.
- محل خوبی است برای بازخورد گرفتن از مخاطبان.
- موقعیت خوبی است برای دوست شدن با مخاطبان و شنیدن صدای آنها.
- دلیل خوبی است برای مطالعه ، تفکر و آمادگی بیشترتان.
- اجبار خوبی است برای بازاریابی محتوا و معرفی نوشته هایتان به دیگران.
- پیشنویس خوبی است برای کتاب اصلی تان.
- فرصت خوبی است برای افزایش خلاقیت تان.
- چالش خوبی است برای درک نیازهای مخاطبتان.
- اجبار خوبی است برای تغییر نگاهتان به اطراف و جستجوگر شدنتان.
- فرصت خوبی است برای آشنا شدن کارفرما ها با یک آدم متخصص که شما باشید.
- تست خوبی است برای کسب درآمد از اینترنت ( سایت، وبلاگ و … )
- تمرین خوبی است برای سایت داری !
- جای خوبی است برای رها شدن. گاهی درد و دل. گاهی دوست های مجازی و بی ضرر.
کسی که وبلاگ می نویسد، دنیایش عوض می شود. دیگر تنها نیست. روز به روز قوی تر می شود. کار سختی را شروع کرده که اراده اش را بالاتر می برد و خلاصه اینکه دریچه های جدیدی را برای خودش بازکرده است.
اما سوال دیگری هم پیش می آید:
تو که لالایی بلدی، پس چرا خوابت نمیبره ؟!
آی گفتی !
اینجاست که باید یک نکته مهم دیگه رو هم اضافه کنم:
وبلاگ نویسی، برنامه ریزی و تعهد می خواد.
یعنی چی ؟
ببینید .. من می خوام از امروز ورزش کنم. به خودم هم قول دادم. ولی تا به خودم میام، می بینم شب شده و دریغ از یک پیاده روی ساده.
ولی یک راه دیگه هم اینه که من وقتی به خودم قول می دم ورزش کنم، دقیقاً مشخص می کنم چه ساعتی، چه جور ورزشی بکنم. مثلاً میگم ساعت ۹ شب میرم دور خونه، یه قدمی می زنم.
اینجوری، یه برنامه درست ریختم که شدنی تره.
وبلاگ نویسی هم مثل ورزش، خیلی خوبه. ولی تا وقتی براش یه برنامه درست و حسابی نداشته باشیم، باز هم همون آش و همون کاسه است.
اگه علاقمند شدید که وبلاگ نویسی کنید، نیاز به صرف هیچ هزینه اضافه ای نیست. همین الان برید توی سایت بلاگفا ، یه وبلاگ راه بندازین و شروع کنین. ولی قبلش فکر کنید که در چه مورد میخواید بنویسید و همینطور چه وقتهایی قراره دست به قلم بشین.
اگر هم یه وبلاگ شبیه همین سایت یا وبلاگ من دارین، قبلاً یه مطلب نوشته بودم در مورد ۲ راه ساده تر برای وبلاگ نویسی که بد نیست یه نگاهی هم به اون بندازین.
۲ راه ساده تر برای وبلاگ نویسی
خوشحال میشم توی کامنت ها نظرات شما رو هم بشنوم.
ممنون.