چند روزی است که ذهنم درگیر موضوعی شده: حضور در شبکه های اجتماعی .
بنابراین گفتم شاید بد نباشد در این مورد، اینجا، بلند بلند، و شاید باهمدیگه فکر کنیم …
داستان از آنجا شروع شد که به اتفاق چند نفر از همکارانم، برای سخنرانی به شهر دیگری رفته بودیم. و طبیعتاً در سفر، ارتباطات دوستانه و شوخی هایمان بیشتر شد.
اولین سخنران من بودم و به ترتیب، سخنرانی ها انجام می شد.
ولی نکته جالب اینجا بود که هر چی جلوتر می رفتیم، میزان عکس و استوری های اینستاگرامی بیشتر می شد. طوری که من به درخواست ۲ نفر از همکارانم، برایشان از کل سخنرانی شان، لایو اینستاگرامی گرفتم.
خب طبیعتاً چون من اولین سخنران بودم، دیگه این امکان رو نداشتم که من هم لایو بگیرم … ولی ذهنم درگیر این شد که اگر وقتش را داشتم، یادم بود، امکانش را داشتم و … ، آیا من هم استوری و لایو می گرفتم؟
برای چه باید این کار را می کردم؟ اصلاً کار خوبی است یا نه؟ اون دوستانی که گرفتند، برای چه این کار را کردند؟
چند جواب پیدا کردم که مطرح می کنم. شاید جواب های دیگری هم باشد که ممنون میشم شما هم در تکمیل کردنشان کمک کنید:
پرسنال برندینگ با شبکه های اجتماعی :
خیلی از ما، از صفحات اجتماعی من برای این استفاده می کنیم که خودمان و کسب و کارمان را معرفی کنیم. کار کاملاً درستی هم هست.
بنابراین اگر من سخنران و مدرس هستم، چه بهتر که از این صفحه مجازی، به دیگران بگویم که من این کاره ام! لطفاً یادتان نرود.
ارتباط با مخاطبان توسط شبکه های اجتماعی :
چی بهتر از این که با مخاطبانمان ارتباط داشته باشیم و حرفهایمان را رودررو با آنها بزنیم. شبکه های اجتماعی به خوبی این فرصت را برای ما فراهم کرده اند. پس بهتر است که استفاده کنیم.
اهمیت و علاقه مندی فعالیت در شبکه های اجتماعی :
اگر همه ما موبایل و اینترنت و وقت اضافه داشته باشیم، باز هم دو دسته خواهیم بود. کسانی که فعالیت می کنند و کسانی که فعالیت نمی کنند. یکی از دلایلش این است که برای بعضی از ما، شبکه های اجتماعی از اهمیت بیشتری برخوردارند و علاقمند هستیم که در آنها حضور پر رنگ داشته باشیم.
و خب برای بعضی دیگر نه. من خودم از آن دسته هستم که ترجیح می دهم حال رو دریابم و از کیف خودم، برای اینکه شاید یه نفر اونور دنیا منو ببینه، کم نکنم.
قضاوت دیگران در مورد ما :
بعضی از ما دوست داریم که در شبکه های اجتماعی فعالیت کنیم. هی عکس بگیریم و هی بگیم که ما چقدر خوشحالیم! ولی می ترسیم که اطرافیانمون در موردمون چه فکری می کنند. مخصوصاً اگر در خانواده باشیم، این مورد خیلی پررنگ می شود.
ممکن است دیگران، ما را فردی منزوی و یا هپروتی و غیراجتماعی قلمداد کنند! و البته ما دوست نداریم از این برچسب ها به خودمان بزنیم.
تولید و یا مصرف شبکه های اجتماعی ؟
بحث دیگر، تولید کردن و یا مصرف کردن است. بعضی ها فقط مصرف کننده هستند. اکانت اینستاگرام دارند. خیلی هم به آن سر می زنند. ولی فقط نگاه می کنند که دیگران چه کار کرده اند. خودشان هیچ چیزی تولید نمی کنند.
این کار اگر برای تحقیقات بازار باشد، بد نیست. ولی برای افراد عادی، احتمال افسردگی شان با این کار به شدت زیاد می شود. اینکه شما فقط شادی ها و خوشی های دیگران را ببینید و احتمالاً با خودتان بگویید که خوش به حالشان؛ من که یک گوشه نشسته ام فقط، نتیجه ای جز حس درماندگی و افسردگی نخواهد داشت.
در مورد تولید یا مصرف، خیلی حرفها هست که بیرون از بحث شبکه های اجتماعی است ولی دوست دارم یک اشاره ای بکنم:
بعضی ها هستند که احساس می کنند همه دنیا خلق شده اند که به اینها سرویس دهند!
این مصرف کننده ها، تصور می کنند، همین که هستند، عالی است و بقیه وظیفه دارند دور اینها بچرخند. فقط چون اینها، هستند. هیچ دلیلی هم لازم نیست. هیچ کار دیگری هم نباید بکنند و …
نمی دانم چرا این افراد من را یاد گربه های اشرافی می اندازند!
استراتژی حضور در شبکه های اجتماعی :
اما به نظر من، مهمترین دلیلی که من و همکارانم در موقعیت های مختلف، دست به موبایل می شویم تا عکس، استوری و لایو بگیریم، استراتژی ماست. این است که ما چه تصمیمی گرفته ایم.
اینکه ما چه انتخابی کرده ایم:
- تولید کننده محتوا باشیم یا مصرف کننده آن؟
- به قضاوت های دیگران اهمیت بدهیم یا نه؟
- خودمان را فردی فعال نشان دهیم یا نه؟
- دیده و شناخته شویم یا چراغ خاموش حرکت کنیم؟
اگر ما انتخاب کرده باشیم که در شبکه های اجتماعی ، حضور پر رنگی داشته باشیم، هیچ فرصتی را از دست نمی دهیم. فرقی نمی کند که سخنران اول باشیم یا آخر. از قبل، برایش یک فکری می کنیم. حتی شاید کسی را با خودمان ببریم که از ما فیلم بگیرد.
نکته دیگر، برداشت و تفسیر ما از این فعالیت هاست. شاید ما یکی از برداشت های زیر را داشته باشیم:
- گرفتن عکس و فیلم از لحظه های مختلف، کار چیپ و بی کلاسی است. این کارها، مربوط به افراد تازه به دوران رسیده است!
- همه افراد فعال امروزی، حتی آن معروف ها، لحظه های مختلف کار و زندگی شان را با دیگران به اشتراک می گذارند و کار درستی هم هست!
جمع بندی
مسلماً همه مواردی که در تصمیم گیری ما برای فعالیت در شبکه های اجتماعی موثر هستند، بررسی نشد. ولی به نظر من، ما باید انتخاب کنیم که در این شبکه ها چطور حاضر شویم.
و باید این را بپذیریم که هر انتخابی، هزینه و سودی خواهد داشت.
این وظیفه ماست که بین گزینه های مختلف، آن چیزی که بیشترین سود و کمترین هزینه را برایمان دارد، انتخاب کنیم.
ترجیح من این است که در این شبکه ها حضور داشته باشم.
بنابراین شاید کمی دیرتر و نرم تر، طوری اشاره کنم که خودم را معرفی کرده باشم ولی نه آنطور که شبیه تازه به دوران رسیده ها باشد!
در همین سفر، من عکسی را پس از بازگشت منتشر کردم که سعی کردم استراتژی خودم را در آن رعایت کنم: