ما یه چیزی توی سبد محصولات‌مون داریم به اسم « چهلنما » و توی این برنامه‌ها، کارمون تحلیل مدیریتی فیلم است.
من و ندا اصلاً فیلم‌باز نیستیم! بنابراین وقتی می‌گم تحلیل مدیریتی فیلم ، منظورم واقعاً همینه و هیچی در مورد بازیگرها و کارگردان و … نمی‌دونیم که بخواهیم بگیم!!
حالا این چهلنما چی هست؟
داستان از اونجا شروع میشه که آموزش، فقط همین یک روش رو نداره که یکی بره پای تخته، درس بده و بقیه هم یادداشت کنند.
میشه آموزش رو جذاب‌تر کرد. میشه تعاملی‌اش کرد. میشه با چیزها و تجربه‌های دیگه قاطیش کرد تا چیز خوشگل‌تری از آب دربیاد. مثلاً با سرگرمی.
می‌تونیم آموزش (Education) رو با سرگرمی (Entertainment) قاطی کنیم و چیزی بسازیم که بهش می‌گن Edutainment (سرگرمی‌آموزشی)
مثلاً خیلی وقت‌ها برای آموزش «استراتژی» ، اول با شرکت‌کننده‌ها بازی* می‌کنیم و بعد، درس میدیم.
راه‌های دیگه‌ای هم هست. مثلاً میشه با هدف آموزش، فیلم دید.
و حالا ما به این فیلم‌دیدن با هدف آموزش، میگیم چهلنما. که ۳۰ نماش، برای فیلمه و ۱۰ نما، برای تحلیل مدیریتی فیلم که سرجمع، میشه ۴۰نما.
یه فیلم با توجه به سازمان مورد نظر انتخاب می‌کنیم و نکاتی که به دردشون می‌خوره رو از توش درمیاریم.
در روز موعود، می‌شینیم با هم فیلم رو می‌بینیم و یکی دو جا، فیلم رو نگه می‌داریم و در موردش با حضار صحبت می‌کنیم.
هیچکدوم از این برنامه‌ها هم مثل هم نیستن. چون برنامه‌ها تعاملیه و افراد، نظرات متفاوتی دارن و خیلی از حرف‌هایی که زده میشه، بر حسب صحبت‌ها و نظرات شرکت‌کننده‌ها شکل می‌گیره.
مصائب چهلنما :
تاحالا توی سازمان‌های مختلفی این برنامه‌های باحال رو برگزار کردیم و حس مخاطب‌ها هم خوب بوده.
قبلاً در مورد عدم نیازسنجی آموزشی سازمان‌ها صحبت کرده بودم.
چهلنما اما، ۲ تا مشکل دیگه داره:
اول اینکه اونا انتظار دارن بشه خروجی دقیق و عددی از این برنامه داشت.
یه چیزی توی این مایه‌ها که یک فرم بدیم به شرکت‌کننده‌ها و ارزیابی کنیم که مثلاً مهارت‌های رهبری یا کارتیمی‌شون بعد از این برنامه، چقدر افزایش داشته !
آخه برادر من، خواهر من، دوست من، همکار من…
نیومدیم از روی کتاب درس بدیم که بعدش هم امتحان بگیریم و نمره بدیم.
یه فیلم دیدیم و از توی اون فیلم، نکته‌هاش رو استخراج کردیم و با همدیگه در موردش صحبت کردیم.
مشکل دیگه هم اینه که می‌خوان یک فیلم بهشون معرفی کنیم که همه ملاک‌های سنجش و ارزیابی سازمانشون رو پوشش بده و همکاراشون بعد از فیلم، کلاً یه آدم دیگه بشن!
کاش میشد همچین چیزی. ولی باور بفرمایید فیلمسازهای محترم، نیازهای سازمان شما رو نمیدونستن. و اگه هم می‌دونستن، نمیشد همش رو پکیج کنن و یه فیلم بسازن که همه رو پوشش بده. و اگر هم میشد، هیچکس با دیدن یک فیلم، بصورت کامل عوض نمیشه!
پس اصلاً چرا داریم وقت‌مون رو با دیدن فیلم تلف می‌کنیم؟
برای پاسخ به این سوال، باید برگردیم به همون چیزی که اولش گفتم: Edutainment .
این روش آموزش، ترکیبی‌است از آموزش و سرگرمی. یک آموزش خالص نیست که سرفصل مشخص داشته‌باشد و البته فقط تماشای فیلم و وقت‌تلف‌کردن هم نیست.
بنابراین:
چهلنما (تحلیل مدیریتی فیلم) ، دو تا ویژگی داره:
آموزش + سرگرمی.
و نه آموزش خالص است و نه سرگرمیِ صرف.
اما چرا باید از این روش آموزشی استفاده کنیم؟
- برای اینکه نشان دهیم به پرسنل‌مان اهمیت می‌دهیم و فقط به فکر آموزش‌های خشک برای آنها نیستیم.
- برای اینکه تاثیر آموزش ما روی پرسنل، بلندمدت و ماندگار باشد.
همیشه یک حرف را در انتهای برنامه‌های چهلنمایی می‌گویم:
فیلم خوب، تازه بعد از بالارفتن تیتراژ، شروع می‌شود.
شاهین شاکری
وقتی یک فیلم خوب رو می‌بینیم و مخصوصاً وقتی تحلیل اون رو می‌شنویم، فکر و ذهن ما به شدت باهاش درگیر میشه و تا مدت‌ها، تصاویری که دیده رو توی دنیای واقعی هم می‌بینه.
ذهن ما بصورت ناخودآگاه، با شخصیت‌های فیلم هم‌ذات‌پنداری می‌کنه و باهاشون درگیر میشه. تصمیماتشون رو نقد می‌کنه و …
و همینجاست که آموزش رخ میده. نه سر جلسه‌ی تحلیل فیلم.
در واقع کار ما هم اینه که فقط ذهن شرکت‌کننده‌ها رو قلقلک بدیم و برای بعد از فیلم، آماده‌شون کنیم.
اگر شما هم دوست دارید که تجربه چهلنما رو در سازمان‌تون داشته باشید، با ما تماس بگیرید تا با هم در موردش گپ بزنیم:
۰۲۱-۴۴۸۴۱۹۹۱
info@modiriran.ir
https://modiriran.ir/40nama
توی لینک بالا هم یه کم توضیح بیشتر در مورد چهلنما نوشتم…
* پی‌نوشت:
معمولاً کارهایی که ما می‌کنیم، خیلی زود کپی میشه. به هرحال ذات کار همینه. خیلی وقت‌ها هم خوشحال میشیم. چون نشون میده راه و کاری که کردیم، درست بوده که دیگران کپی کردن. خود ایده‌ی چهلنما هم همینطوره و همکاران دیگه‌مون استقبال کردن از ایده‌اش… منتها اگه اجازه بدین، اسم بازی رو نگم که حداقل این یکی دیرتر کپی شه! مرسی.
سلام من توی دوران تحصیلم و کارگاه های مدیریتی که رفتم از این روش زیاد استفاده کردم یعنی اساتید آن زمان، زیاد برامون فیلم مدیریتی میگذاشتن و تحلیل می کردیم که اکثر فیلمها یا به زبان اصلی بود یا اگر دوبله هم شده بود یک فیلم آموزشی و مدیریتی از روند فعالیت یک سازمان یا یک شرکت یا … بود. به نظرم روش خیلی خوبی هست برای آموزش و کاملا باهاش موافقم حتی می شود به دید دانش هم بهش نگاه کرد و انتقال دانش صورت بگیرد.
سلام خانم بیدختی. ممنونم از همراهی‌تون.
منتها اون فیلمی که شما اشاره فرمودین، به نظرم فیلم‌های آموزشیه. مثلاً فیلم‌هایی که سازمان مدیریت صنعتی دوبله کرده بود.
فیلم‌هایی که ما ازشون استفاده می‌کنیم، فیلم‌های سینمایی هستند. مثل فیلم «ترمینال».
هر کدوم از این فیلمها، ویژگی‌های خودشون رو دارن و البته مفید.
سپاس. شاد باشید.