خودشناسی ، سخت، اما شیرین + فیلم

خودشناسی ، اینکه من بدونم چه ویژگی‌ها و خصوصیاتی دارم؛ اینکه بدونم در موقعیت‌های مختلف، چه واکنشی نشون می‌دم؛ اینکه بدونم ریشه کارها و حرف‌هام، چیه و مثلاً چرا الان با شنیدن یک حرف ساده، انقدر به‌هم ریختم؛ برای هر کسی واجبه؛ ولی باید بدونیم که:

خودشناسی یک راه سخت، شیرین، بی‌پایان، و در عین‌حال، گریزناپذیر است.

شاهین شاکری

سختیِ خودشناسی :

سخته. چون باید قبول کنی که همه مشکلات، از طرف دیگران نیست و تو هم مقصری.

باید قبول کنی که اگر تو زود عصبانی میشی، گرچه به تربیت و شرایط زندگی و … ربط داره، ولی امروز، مسئولیتش فقط و فقط با خودته و نمیتونی گردن یه نفر دیگه بندازی.

خودشناسی سخت و دردناکه؛ چون مسئولیت داره.

شیرینی ِ‌خودشناسی :

اما شیرین هم هست. چون می‌فهمی که ناخدای این کشتی، فقط و فقط خودتی. تویی که تصمیم می‌گیری زندگیت چطوری باشه. تویی که شرایط دور و ورت رو تعریف می‌کنی. تویی که خودت رو تعریف می‌کنی و دیگران رو وادار به قبول تو، شخصیت و شرایطت.

تویی که انتخاب می‌کنی شاد باشی یا غمگین. تویی که بهشت و جهنم‌ات رو انتخاب می‌کنی و یا می‌سازی.

خودشناسی شیرینه؛ چون به صلح درون می‌رسی.

بی‌پایانیِ خودشناسی :

و خودشناسی، راهیه که وقتی بیفتی توش، دیگه نمی‌تونی بیای بیرون.

یه‌روز درگیر سایه‌ها و نقاب‌ها میشی. یه‌روز آرکتایپ‌ها، یه‌روز خواب‌ها، یه‌روز کودک و بالغ و والد، یه‌روز دیگه …

اول‌ها فکر می‌کنی تمومه. این مطلب رو فهمیدم و دیگه می‌تونم برم سر مطلب بعدی. اما جلوتر که می‌ری، کافیه برگردی و یه مطلبی که قبلاً فکر می‌کردی توش استاد شده بودی رو مرور کنی. می‌بینی که هزارتا نکته جدید توی همون مطلب می‌فهمی که قبلاً ندیده‌بودی.

چرا ؟ چون تو بزرگ شدی و دغدغه‌هات هم همینطور. شرایط متفاوت‌تری رو تجربه کردی و دانشی که کسب کردی رو زندگی کردی.

راه خودشناسی هیچ‌وقت به انتها نمی‌رسه، چون تو هیچ‌وقت همینجوری نمی‌مونی و بی‌انتهایی.

این روزها صحبت از «صلح» و یا «صلح درون» بیشتر شده. اولش تصور می‌کنی که منظور از صلح، نبودن جنگه. ولی یه‌کم جلوتر که میری، متوجه میشی صلح، فقط متضاد جنگ نیست. صلح، آرامش است. قبول کردن، پذیرفتن و گذر از تضادها.

و وقتی خودت رو بهتر بشناسی، می‌فهمی که ما اینجا برای جنگیدن نیومدیم. برای زندگی اومدیم. و زندگی وقتی شیرین‌تر میشه که قبول کنیم در عین تضادها، می‌تونیم با آرامش و قشنگی، با هم زندگی کنیم.

وقتی زندگی بهتر میشه که بتونیم تضادهامون رو وسیله‌ای بکنیم برای پیشرفت.

و به قول استاد ملکیان (+) :

صلح درون، یگانه‌ مقدمه گریزناپذیر صلح بیرون است.

استاد مصطفی ملکیان

فیلم زیر هم ببینید .. بد نیست.

خیلی خلاصه، دو نوع برخورد ممکن، در مقابل تفاوت‌هامون با دیگران رو بیان کردم:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *